Są pewne rzeczy, których PrusaSlicer po prostu nie potrafi zrobić. Jednak używając skryptów do przetwarzania końcowego możesz automatycznie zmodyfikować wygenerowany G-code, aby zrobić (prawie) wszystko, co chcesz.
Ścieżkę do skryptu możesz podać w menu Ustawienia druku - Opcje wyjściowe - Skrypty do przetwarzania końcowego.
Skrypty przetwarzania końcowego można napisać w dowolnym języku programowania (Perl, Python, Ruby, Bash itd.). Muszą tylko zostać rozpoznane przez Twój system jako plik wykonywalny i przyjąć ścieżkę do pliku G-code jako jedyny argument.
Jeśli chcesz uruchomić kilka skryptów, umieść każde wywołanie skryptu w osobnej linii.
Każdemu skryptowi zostanie przekazana bezwzględna ścieżka do tymczasowego pliku G-code, który generuje PrusaSlicer. Plik ten jest przechowywany w folderze tymczasowym na dysku (zazwyczaj jest to szybki dysk systemowy). Skrypt jest następnie wykonywany, aby zmodyfikować G-code, a wynikowy plik G-code jest zapisywany do wybranego folderu docelowego lub wysyłany do serwera druku, np. PrusaConnect lub Octoprint.
Możesz użyć parametrów ze swoim skryptem w taki sposób:
/ścieżka/do/pliku wykonywalnego staje się /ścieżka/do/pliku wykonywalnego z argumentem outputfilename.gcode
/ścieżka/do/pliku wykonywalnego -arg -arg2 staje się /ścieżka/do/pliku wykonywalnego z argumentami -arg, -arg2 oraz outputfilename.gcode
Jeśli ścieżka do pliku wykonywalnego lub argumenty zawierają spacje, to argumenty te wymagają sekwencji unikowej w stylu escape'owania wspólnego dla danej platformy (styl sekwencji unikowej powłoki w Linuksie i OSX, sekwencja unikowa linii poleceń Windows).
Przykład dodania licznika do nazwy pliku
Ścieżka do końcowego eksportowanego pliku (lub jego nazwa dla Octoprint)
env_slicer_pp_output_name = str(getenv('SLIC3R_PP_OUTPUT_NAME'))
Skrypt w Pythonie modyfikujący ścieżkę wyjściową
with open(sourcefile + '.output_name', mode='w', encoding='UTF-8') as fopen:
fopen.write(counter + '_' + env_slicer_pp_output_name)
Przed wersją 2.4 PrusaSlicer wykonywał skrypt na końcowym G-kodzie wyeksportowanym na wybrany nośnik docelowy, który bardzo często był dyskiem wymiennym, takim jak karta SD. Karty SD są wolne i zużywają się, więc nie było to idealne rozwiązanie. Były też problemy przy wysyłaniu G-code do Octoprint. Nowe podejście z plikiem tymczasowym na dysku systemowym zapobiega tym problemom i rozszerza funkcjonalność skryptów przetwarzania końcowego. Może jednak popsuć niektóre z istniejących skryptów.
Ta strona dokumentacji zawiera niektóre teksty z oryginalnej dokumentacji Slic3ra oraz z "Bob's Project Notebook".
Jeśli masz pytanie dotyczące czegoś, czego nie opisaliśmy, to sprawdź dodatkowe zasoby.
A jeśli to nie działa, możesz wysłać zgłoszenie na [email protected] lub klikając poniższy przycisk.